Echt? Kan dat? Ja, ook zij twijfelt als haar vriend en partner er in het voorjaar van 2020 mee aankomt. Hij heeft een bedrijf in corrigerend ondergoed en krijgt vanuit China een sample - proefmodel- toegestuurd. ,,Ik had er nog nooit van gehoord, maar was meteen geïnteresseerd. En zag dat het in landen als Australië, Nieuw-Zeeland en de VS al een begrip was.’’

Claire heeft als zzp’er in de marketing tijdens corona opeens minder werk en dus alle tijd om uit te pluizen of er hier behoefte aan is. ,,Mijn conclusie was al snel: ja, ik stap hierin. Want veel vrouwen hechten steeds meer aan duurzaamheid. Willen af van al die wegwerpproducten. En veel vrouwen voelen zich niet altijd op hun gemak met een dikke, krakende laag maandverband of met een tampon die op een drukke dag ook nog eens gewisseld moet worden.’’

Dat ongemak. Daar worstelen vooral meiden in de eerste jaren van hun ongesteldheid mee, beseft ze. Dus ze besluit direct dat er, naast een ‘normale’ lijn, ook een meidenlijn moet komen. En dat de onderbroeken er bovenal leuk uit moeten zien. Geen lelijk spul dat het daglicht niet kan verdragen. En ze test en test en test. ,,Ik ben nu in de overgang en niet meer ongesteld. Maar in die tijd kon ik het zelf proberen. En ik betrok er veel andere vrouwen bij. Werkt dit?’’

Omdat veel klanten daar nog steeds twijfels over hebben, heeft ze met haar merk Moodies Undies nog altijd een ruime niet-goed-geld-terug-garantie. Die garantie is ook nodig, omdat het best duur spul is. Een onderbroek kost zomaar dertig euro. ,,En toch ben je meestal goedkoper uit dan met maandverband of tampons, als je vier à vijf onderbroeken koopt en die drie jaar gebruikt.’’

Bij de start van haar bedrijf is trouwens lang niet iedereen enthousiast. ,,Als ik erover begon, was het vaak ‘jakkie’. Vrouwen die niks met hun eigen bloed te maken wilden hebben. Die geen zin hadden om vóór een wasbeurt de onderbroeken uit te spoelen.’’

Ze heeft zichzelf dus ook een taak gesteld. Meer openheid over dit onderwerp. ,,Ik bedoel: de helft van de wereldbevolking menstrueert. Waarom vinden sommige vrouwen hun eigen bloed vies? Waarom voelen sommige vrouwen nog altijd een drempel om op werk te zeggen dat ze last hebben van hun menstruatie? En waarom vinden mannen het een lastig onderwerp? Echt, ik zou er het liefst nog eens een boek voor mannen over schrijven, want je kan als vader anno 2025 echt niet tegen je dochter zeggen: vraag dat maar aan je moeder.’’

Inmiddels is menstruatieondergoed steeds normaler (zie kader hieronder), heeft Claire haar collectie uitgebreid met meer modellen zoals de hiphugger, met zwemgoed, met onderbroeken tegen urineverlies, draait haar webwinkel als een tierelier en verkoopt onder andere Wehkamp haar spullen. ,,Maar ik realiseer me nog altijd: er is een drempel. Als je je hele leven lang tampons en maandverband gebruikt, is het een hele omslag. Het grappige is dat moeders het vaak eerst voor hun dochters kopen en dan pas later, als ze overtuigd zijn, voor zichzelf.’’