Afgelopen week kwamen er twee opvallende berichten naar buiten.

• Eén: uit het nieuwe TNO-rapport blijkt dat vrouwen hun hormoongerelateerde klachten, zoals menstruatie- of overgangsproblemen, vaak verbergen op het werk.
• Twee: werkgevers moeten méér betalen voor het verzekeren van vrouwelijke werknemers, omdat vrouwen gemiddeld vaker ziek zijn.

Los van elkaar al zorgwekkend. Samen laten ze zien hoe ongelijkheid rond vrouwengezondheid er anno 2025 uitziet.

Wat zegt het TNO-rapport?

Het rapport “Hormoongerelateerde gezondheidsklachten bij vrouwen: de impact op werk” laat zien dat:

• 1,5 miljoen vrouwen in Nederland beperkingen ervaren op het werk door klachten als menstruatie, zwangerschap of overgang.

• Strategisch verbergen de norm is: vrouwen benoemen hun klachten vaak niet, uit angst voor onbegrip of negatieve gevolgen.

• Het gesprek over deze thema’s op de werkvloer nog steeds niet geaccepteerd is.

Met andere woorden: klachten zijn er wél, maar blijven vaak onzichtbaar.

Meer premie voor vrouwen

Alsof dat niet genoeg is, bleek afgelopen week dat werkgevers hogere premies betalen om vrouwen te verzekeren. De reden? Vrouwen melden zich gemiddeld vaker ziek.

Maar dat komt niet omdat vrouwen “zwakker” zouden zijn. Het probleem zit dieper:

• Medisch onderzoek is eeuwenlang vooral op het mannelijk lichaam gericht. Daardoor blijven veel aandoeningen bij vrouwen onbegrepen of slecht behandeld met als resultaat: 80% van de mensen met onverklaarbare ziektes is vrouw.

• Hormonale schommelingen zoals menstruatie, overgang of zwangerschap veroorzaken daarnaast klachten waar sommige vrouwen ernstig last van hebben.
  

Dat betekent niet alleen dat vrouwen vaker ziek zijn, maar ook dat ze vaak toch naar kantoor komen terwijl ze zich eigenlijk ziek voelen. Simpelweg omdat ze hun klachten niet durven bespreken met hun leidinggevende.

Het gevolg? Vrouwen betalen de prijs met hun gezondheid, werkgevers draaien op voor hogere kosten, en dat kan zelfs leiden tot discriminatie op de arbeidsmarkt.

Wat kunnen we doen?

Er is werk aan de winkel, en wel op meerdere fronten:

• Erkennen: Vrouwelijke gezondheid verdient meer en beter onderzoek.

• Normaliseren: Op de werkvloer moet ruimte zijn om klachten bespreekbaar te maken.

• Gelijk trekken: Vrouwen mogen geen financiële nadelen opleveren voor werkgevers.

• Ondersteunen: Praktische hulpmiddelen beschikbaar maken voor vrouwen, zoals menstruatie- en incontinentie ondergoed . Dit geeft vrouwen dagelijks meer zekerheid en vrijheid.

Conclusie

De combinatie van het TNO-rapport en de hogere verzekeringspremie laat zien: vrouwen krijgen te maken met structurele ongelijkheid, zowel in de zorg als op het werk.

Het is tijd om te stoppen met zwijgen, te investeren in vrouwengezondheid en de regels eerlijker te maken. Want 1,5 miljoen vrouwen in Nederland verdienen beter.